Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Μια μυγδαλιά!

ΜΙΑ ΜΥΓΔΑΛΙΑ ΚΑΙ ΔΙΠΛΑ ΤΗΣ

Μια μυγδαλιά και δίπλα της,
εσύ. Μα πότε ανθίσατε;
Στέκομαι στο παράθυρο 
και σας κοιτώ και κλαίω.

Τόση χαρά δεν την μπορούν
τα μάτια.

Δος μου, Θεέ μου, 
όλες τις στέρνες τ' ουρανού 
να στις γιομίσω.
Νικηφόρος Βρεττάκος


Το υπέροχο αυτό ποίημα του Νικηφόρου Βρεττάκου το αφιερώνω εξαιρετικά στην κόρη μου!!!


Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

Στο Νησί των Ιωαννίνων.


Το Νησί των Ιωαννίνων βρίσκεται στη βόρεια πλευρά της λίμνης «Παμβώτιδας» και αποτελεί παραδοσιακό οικισμό με 250 περίπου κατοίκους. Μέχρι πρότινος αποτελούσε ξεχωριστή κοινότητα αλλά πλέον υπάγεται στον ενιαίο Δήμο Ιωαννίνων. Κατά την παράδοση κατοικήθηκε τον 6ο μ.Χ. αιώνα από Μανιάτες πρόσφυγες. Κατά τον 13ο αιώνα και έπειτα, επιφανείς οικογένειες της Κων/πολης (Φιλανθρωπινοί, Αψαράδες, Στρατηγόπουλοι) δημιούργησαν μοναστική πολιτεία με σημαντική προσφορά στη διατήρηση της θρησκευτικής και πολιτιστικής μας παράδοσης κατά τα δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Σημαντικό γεγονός στην ιστορική διαδρομή του Νησιού αποτελεί το τέλος του Αλή Πασά στα κελιά της Μονής του Αγίου Παντελεήμονα στις 24-1-1822.
Η τεράστια φυσική ομορφιά, η θρησκευτική, η πολιτιστική και η ιστορική του διαδρομή έχουν καταστήσει το Νησί σημαντικό τουριστικό κέντρο για την ευρύτερη περιοχή των Ιωαννίνων και είναι αρκετοί οι επισκέπτες του σε καθημερινή βάση.
Η πρόσβαση στο Νησί γίνεται με καραβάκια, τα οποία αναχωρούν καθημερινά, σε τακτικά δρομολόγια, από τον Μώλο των Ιωαννίνων.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:  Οι πληροφορίες είναι από ενημερωτική πινακίδα που υπάρχει στο Μώλο των Ιωαννίνων.

Παιχνίδια αντικατοπτρισμού!!!


Κι όμως!  Δεν είναι κάβουρας................αλλά σκουφοβουτηχτάρι στη λίμνη Παμβώτιδα!

Ανθισμένη αμυγδαλιά!


Η ΜΥΓΔΑΛΙΑ

Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά
     με τα χεράκια της
κι εγέμισ’ από άνθη η πλάτη, η αγκαλιά,
     και τα μαλλάκια της.

Αχ! χιονισμένη σαν την είδα την τρελλή
     γλυκά τη φίλησα,
της τίναξα τα άνθη απ’ την κεφαλή
     κι έτσι της μίλησα:

―Τρελλή, να φέρης στα μαλλιά σου τη χιονιά
     τι τόσο βιάζεσαι;
Μόνη της θε ναρθή η βαρυχειμωνιά,
     δεν το στοχάζεσαι;

Του κάκου τότε θα θυμάσαι τα παλιά
     τα παιγνιδάκια σου,
κοντή γριούλα με τα κάτασπρα μαλλιά
     και τα γυαλάκια σου! 
     Γεώργιος Δροσίνης

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Η περιοχή της Κυρά Φροσύνης και το Ασλάν τζαμί.


Χάραζε ο τόπος με βουνά πολλά κι ανάτελλε τα ζωντανά του, καλούς ανθρώπους και κακούς, νυφίτσες, αλεπούδες, μια λίμνη ως κόρην οφθαλμού και κάστρα πατημένα. Θa'ναι τα Γιάννενα, ψιθύρισα, στο χιόνι και στον άγριο καιρό γυάλινα και μαλαματένια. Κι όσο πήγαινε η μέρα, σαν το βαπόρι σε καλά νερά, είδα και μιναρέδες κι άκουσα τα μπακίρια να βελάζουν....
Από το ποιητικό βιβλίο Γυάλινα Γιάννενα του Μιχάλη Γκανά (Εκδ. Καστανιώτη)

Μανουσάκια στο ........ πανέρι!

Εμένα η μάνα μ' μ' έστειλε να μάσω μανουσάκια
Μανουσάκια, μανουσάκια, μόσχος και γαριφαλάκια
Σαν πήγα και τα μάζεψα και τα 'κανα ματσάκια
Μανουσάκια στο ποτήρι, να σε φίληγα στα χείλη
Στην αγορά τα πούλησα και πήρα παραδάκια
Μανουσάκια, μανουσάκια, μόσχος και γαριφαλάκια
Μωρή, τι τον έχεις τον παπά που κάθεσαι κοντά σου;
Μανουσάκια στο ποτήρι, να σε φίληγα στα χείλη
Τον έχει η μάνα μ ' αδερφό κι εγώ τον έχω μπάρμπα
Μανουσάκια, μανουσάκια, μόσχος και γαριφαλάκια
(Γνωστό μοραΐτικο τραγούδι σε ρυθμό καλαματιανό)