Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2017

Ηλιοβασίλεμα στο Ζαγόρι

"Ο ήλιος σίγουρα θα ξαναβγεί αύριο, αλλά αν δε σηκώσεις τα μάτια στον ουρανό, οι ακτίνες δε θα σου φωτίσουν το πρόσωπο..."
Jorge Bucay

Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2017

Το ζευγάρι του γλύπτη Θεοδ. Παπαγιάννη με φόντο τις νυχτερινές αντανακλάσεις στη λίμνη

Το ζευγάρι του Θ. Παπαγιάννη είναι ένα γλυπτό που φιλοτεχνήθηκε κατά τη διάρκεια Συμποσίου Γλυπτικής που είχε πραγματοποιηθεί στα Γιάννενα το 1996. Στέκει εκεί από τότε με ήλιο, με βροχή, με χιόνι, με ομίχλη, νύχτα και μέρα και κάθε φορά μας δίνει και διαφορετικές εικόνες. Η συγκεκριμένη εικόνα είναι η αποτύπωση μιας πρόσφατης νυχτερινής ματιάς που του έριξα και αποτέλεσε και την αφορμή να ψάξω να δω τι είχε πει ο καλλιτέχνης για το δημιούργημά του. Να δω τι ήταν αυτό που τον οδήγησε στο να φιλοτεχνήσει το συγκεκριμένο γλυπτό. Και βέβαια ψάχνοντας βρήκα ότι είχε αναφέρει τα εξής:
" Για το έργο μου δεν αισθάνομαι την ανάγκη να δώσω εξηγήσεις. Πιστεύω πως είναι απλό και κατανοητό. Εν πάσει περιπτώσει αυτό πρέπει και όχι εγώ με τα λόγια να δώσω απαντήσεις στα ερωτήματα του θεατή στο μακρύ του ταξίδι μέσα στον χρόνο. Θα πω μόνο τούτο : ήθελα με το έργο αυτό να συγκεράσω πολλά πράγματα να κάνω κάτι που εκφράζει τη δουλειά μου θεματικά και φορμαλιστικά. Και διάλεξα το ζευγάρι που για μένα αποτελεί βασικό κύτταρο της κοινωνίας.
Αυτό δημιουργεί την πόλη και η πόλη υπάρχει γι΄αυτό. Θέλησα μια φόρμα απλή, λιτή, Δωρική, κατανοητή έχοντας πάντα κατά νου πως ρίχνω γέφυρα προσέγγισης και κατανόησης στον πολίτη του σήμερα και του αύριο και ήθελα να τοποθετηθεί εκεί απέναντι απ΄τα φοβερά Μπουντρούμια του Κάστρου να μείνει σαν στοιχείο για όλους αυτούς που μαρτύρησαν και χάθηκαν ταπεινωμένοι χωρίς απολογία παίρνοντας το παράπονο μαζί τους.
Θεόδωρος Παπαγιάννης"

Στιγμιότυπα από την χθεσινή δέηση στο εικόνισμα του Νεομάρτυρα Αγίου Γεωργίου στην πύλη του Κάστρου






Τον πανεύφημον Μάρτυν Χριστού Γεώργιον, Ιωαννίνων το κλέος και πολιούχον στερρόν, άσμασιν εγκωμίων άνευφημήσωμεν ότι ένήθλησε λαμπρώς, και κατήνεγκεν έχθρόν, του Πνεύματος τη δυνάμει και νυν άπαύστως πρεσβεύει, υπέρ των ψυχών ημών.