Η φωτογραφία μου αυτή, έγινε η αιτία για να θυμηθώ το πολύ ωραίο ποίημα του Ιωάννη Δαμβέργη που ακολουθεί:
ΠΙΣΩ ΑΠ΄ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΠΟΡΤΟΥΛΑ
Πίσω απ' τη μικρή πορτούλα
μια κοπέλα λυγερή
κρύβεται, να μην τη δούνε
πως το Γιάννη καρτερεί.
Και μοσχοβολάει ο δρόμος
και μονολογά ο διαβάτης:
-Κάπου εδώ θάναι γαζία
και σκορπάει τη μυρωδιά της
Έχεις απόλυτο δίκιο που συνόδευσες την πόρτα μ αυτό το τρυφερό ποίημα, γιατί η ίδια η πόρτα είναι ένα ΠΟΙΗΜΑ !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ
Σ' ευχαριστώ πολύ Μάγδα. Καλό βράδυ και σε σένα!
ΑπάντησηΔιαγραφή