Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

Το πανδοχείο της "Αναπαράστασης" του Θ. Αγγελόπουλου


Αυτή την ώρα κηδεύεται στην Αθήνα, δημοσία δαπάνη, ο μεγάλος μας σκηνοθέτης Θεόδωρος Αγγελόπουλος, ο οποίος έχασε τη ζωή του στις 24-1-2012 σε τροχαίο δυστύχημα. Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος αγάπησε την πόλη των Ιωαννίνων και την ανέδειξε μέσα από το κινηματογραφικό του έργο. 
Ο Δήμαρχος Ιωαννίνων Φ. Φίλιος και το Δημοτικό Συμβούλιο υπογραμμίζουν σε συλλυπητήριο μήνυμα την αγάπη του Θεόδωρου Αγγελόπουλου για την περιοχή των Ιωαννίνων αναφέροντας:
«Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος ήταν από τους ανθρώπους που τίμησαν την πόλη των Ιωαννίνων. Το φυσικό και δομημένο περιβάλλον της αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για τον ίδιο και το σκηνικό για τα γυρίσματα πολλών ταινιών του. Κατ’ επανάληψη δε είχε επισκεφθεί την πόλη μας για την οποία έτρεφε ιδιαίτερη αγάπη. Τα Γιάννινα έχασαν έναν σημαντικό φίλο και η Ελλάδα έναν σπουδαίο δημιουργό»
   Παρακολουθώντας χθες βράδυ την εκπομπή της ΕΤ-1 "Ταξίδι στην Αναπαράσταση", είδα τον Θ. Αγγελόπουλο να επιστρέφει στους τόπους που γύρισε σκηνές της πολυβραβευμένης ταινίας του με τίτλο "Αναπαράσταση" (1970) και μεταξύ άλλων τον είδα να περιφέρεται και στους χώρους του  παλιού πανδοχείου που βρίσκεται στην οδό Κάνιγγος της πόλης μας, απ' όπου και οι φωτογραφίες στην παρούσα ανάρτησή μου.

5 σχόλια:

  1. Κι εγώ την είδα Μιχάλη, χθες βράδυ και άκουσα για τα Ιωάννινα.
    Απόψε 10.30 η ΝΕΤ θα παρουσιάσει τον "Θίασο" και αύριο βράδυ το "Βλέμμα του Οδυσσέα".
    Όπως όλοι οι Έλληνες κι εγώ είναι αδύνατον να το δεχθώ και χαίρομαι για το αφιέρωμα σου!
    Σε συγχαίρω γι αυτό!
    Καλό απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μπράβο για το θέμα σου Μιχάλη!
    Πολύ ενδιαφέρουσες οι φωτογραφίες σου.
    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Οι ΕΛΛΗΝΕΣ φεύγουν,
    οι δοσίλογοι παραμένουν...
    Δυστυχώς....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Έφυγε ένας μεγάλος καλλιτέχνης και λάτρης του καιρού...
    Δεν υπήρχε ταινία του γυρισμένη στην Ήπειρο ή τη Μακεδονία που να μην είχε χιόνι, βροχή, ομίχλη κλπ...
    H "Αναπαράσταση" ήταν η πρώτη(;) μεγάλου μήκους και ίσως η συγκηνητικότερη κατ'εμέ ταινία του που περιγράφει την ιστορία ενός εγκλήματος πάθους σε χωριό της ορεινής Ηπείρου και δείχνει τη φτώχεια, την ανέχεια, τις παραδόσεις και τους κώδικες τιμής των εκεί κατοίκων στις αρχές της δεκαετίας του '70...
    Το τραγούδι "μωρή κοντούλα λεμονιά" και όλοι οι ρόλοι ερμηνευμένοι αποκλειστικά από ερασιτέχνες ηθοποιούς, απλά συγκλονιστικοί...
    Αυτή η χώρα φτωχαίνει επικίνδυνα...
    Καλό ταξίδι ,στον μέγιστο Έλληνα κινηματογραφιστή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γύρισε και έκανε παντού γνωστή και την ομιχλώδη Ελλάδα!
    Ας είναι ελαφρύ που τον σκεπάζει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή