Τα Σάββατα συνηθίζω να κάνω τις πεζοπορίες μου στην ύπαιθρο και κατά προτίμηση σε ορεινά μονοπάτια και οικισμούς. Σήμερα επέλεξα να πάω στην Ελάτη Ζαγορίου από το παλιό μονοπάτι που την συνέδεε με το Δίλοφο. Πηγαίνοντας προς το Δίλοφο, λίγο πριν τη συστάδα με τις λεύκες, υπάρχει πινακίδα στα δεξιά του δρόμου που δείχνει την αρχή του μονοπατιού και μας πληροφορεί ότι η διαδρομή είναι 45 λεπτά. Ακολούθησα το μονοπάτι και μετά από 10 λεπτά περίπου έφτασα στο γεφύρι. Το πέρασα και συνέχισα να ανηφορίζω προς την Ελάτη. Ευδιάκριτο μπορώ να πω το μονοπάτι και μέσα στο φρέσκο πράσινο της άνοιξης. Σιγά σιγά πλησίασα στο χωριό και αντίκρισα τα πρώτα σπίτια. Χρειάστηκα μισή ώρα περίπου να φτάσω χωρίς να σταματήσω καθόλου. Συνέχισα την πεζοπορία μου μέσα στο χωριό κι αφού έφτασα μέχρι την έξοδο προς το Δίκορφο με μικρές στάσεις για να φωτογραφίσω, πήρα το δρόμο της επιστροφής ικανοποιημένος τόσο από τις εικόνες που αντίκρισα όσο και από την σωματική μου άσκηση. Κοντινή διαδρομή και όχι με ιδιαίτερη δυσκολία. Την προτείνω σε όσους αγαπούν τις πεζοπορίες στο Ζαγόρι.
