Άνθισε και πάλι η αμυγδαλιά

Άνθισε και πάλι αμυγδαλιά

εκεί που μου' χες δώσει όρκους και φιλιά.

Την αμυγδαλιά κοιτάζω

κλαίω και αναστενάζω.

Αυτή είναι ανθισμένη

μα εσύ μ' έχεις ξεχασμένη.

                        .................... Πατρινός Ηλίας