Η μονή του Αγίου Ιωάννη πρέπει να ιδρύθηκε στις αρχές του 17ου αιώνα. Σύμφωνα με την κτητορική επιγραφή, πάνω από τη θύρα του ναού,το καθολικό (η εκκλησία του μοναστηριού) ανοικοδομήθηκε το 1614. Ο κτήτορας της μονής και η οικογένεια του εικονίζονται στο νάρθηκα ντυμένοι με αρχοντικές φορεσιές. Πρόκειται για τον άρχοντα Νίκα, γνωστό από ιστορικές πηγές, αξιωματούχο στην αυλή των ηγεμόνων της Βλαχίας, ο οποίος έφτασε έως το αξίωμα του Μεγάλου Λογοθέτη (Πρωθυπουργού), στις αρχές του 17ου αιώνα. Συνοδεύεται από τη γυναίκα του Παγούνω, μέλος μεγάλης βογιάρικης οικογένειας, την κόρη του Μαρία και το γιο (ή γαμπρό του) Πρέδα. Αναφέρεται ότι η μονή είχε μεγάλη περιουσία στην περιοχή, ενώ λάμβανε χορηγίες από διάφορες πηγές, ανάμεσα τους και το Ρωσικό Αυτοκρατορικό Ταμείο.
Το συγκρότημα του μοναστηριού αποτελείται από το καθολικό, τα κελιά και τη στέρνα. Το καθολικό είναι μονόχωρος ναός με πλάγιους χορούς. Καλύπτεται με αβαθή θόλο και φέρει τρίπλευρη αψίδα στην ανατολική πλευρά. Στα δυτικά υπάρχει θολωτός νάρθηκας. Το εσωτερικό είναι κατάγραφο με τοιχογραφίες, που επίσης χρονολογούνται στα 1614. Πρόκειται για ένα τοιχογραφικό σύνολο χαρακτηριστικό για την τέχνη της περιοχής, στις αρχές του 17ου αιώνα. Πολλά τμήματα των τοιχογραφιών επιζωγραψίστηκαν στα 1895. Λείψανα τοιχογραφιών σώζονται και εξωτερικά, στην νότια πλευρά του ναού καθώς και σε κόγχη στη βόρεια πλευρά, όπου πρέπει να εικονιζόταν ο τιμώμενος άγιος της μονής, ο Ιωάννης ο Πρόδρομος. Αξιόλογο είναι το ξυλόγλυπτο τέμπλο του καθολικού, επίσης επιζωγραφισμένο σε μεταγενέστερη εποχή.
Στο βόρειο τμήμα του συγκροτήματος υψώνεται διώροφο κτήριο κελιών και διαβατικού χτισμένο στα 1888, όπως δηλώνει ανάγλυφη επιγραφή πάνω από την κεντρική θύρα. Στην αυλή, ανάμεσα στα κελιά και το καθολικό, υπάρχει η στέρνα της μονής.
Την περίοδο 2005-2007 πραγματοποιήθηκαν από την 8η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων εργασίες αποκατάστασης και ανάδειξης του μνημείου.
Το συγκρότημα του μοναστηριού αποτελείται από το καθολικό, τα κελιά και τη στέρνα. Το καθολικό είναι μονόχωρος ναός με πλάγιους χορούς. Καλύπτεται με αβαθή θόλο και φέρει τρίπλευρη αψίδα στην ανατολική πλευρά. Στα δυτικά υπάρχει θολωτός νάρθηκας. Το εσωτερικό είναι κατάγραφο με τοιχογραφίες, που επίσης χρονολογούνται στα 1614. Πρόκειται για ένα τοιχογραφικό σύνολο χαρακτηριστικό για την τέχνη της περιοχής, στις αρχές του 17ου αιώνα. Πολλά τμήματα των τοιχογραφιών επιζωγραψίστηκαν στα 1895. Λείψανα τοιχογραφιών σώζονται και εξωτερικά, στην νότια πλευρά του ναού καθώς και σε κόγχη στη βόρεια πλευρά, όπου πρέπει να εικονιζόταν ο τιμώμενος άγιος της μονής, ο Ιωάννης ο Πρόδρομος. Αξιόλογο είναι το ξυλόγλυπτο τέμπλο του καθολικού, επίσης επιζωγραφισμένο σε μεταγενέστερη εποχή.
Στο βόρειο τμήμα του συγκροτήματος υψώνεται διώροφο κτήριο κελιών και διαβατικού χτισμένο στα 1888, όπως δηλώνει ανάγλυφη επιγραφή πάνω από την κεντρική θύρα. Στην αυλή, ανάμεσα στα κελιά και το καθολικό, υπάρχει η στέρνα της μονής.
Την περίοδο 2005-2007 πραγματοποιήθηκαν από την 8η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων εργασίες αποκατάστασης και ανάδειξης του μνημείου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου