Αφήνω πόρτες ανοιχτές
και περιμένω τις χαρές
μήπως περάσουν και δεν μπουν
εκείνοι που με αγαπούν
Και ρωτάω τα χελιδόνια
πώς γυρίζουν τόσα χρόνια
πίσω στην παλιά τους τη φωλιά
ποια σημάδια ακολουθούνε
στο ταξίδι μη χαθούνε
στην απέραντη την ερημιά
Αφήνω πόρτες ανοιχτές
και περπατώ στις γειτονιές
κοιτάζω τις μικρές φωλιές
και τις κρυμμένες αγκαλιές
και περιμένω τις χαρές
μήπως περάσουν και δεν μπουν
εκείνοι που με αγαπούν
Και ρωτάω τα χελιδόνια
πώς γυρίζουν τόσα χρόνια
πίσω στην παλιά τους τη φωλιά
ποια σημάδια ακολουθούνε
στο ταξίδι μη χαθούνε
στην απέραντη την ερημιά
Αφήνω πόρτες ανοιχτές
και περπατώ στις γειτονιές
κοιτάζω τις μικρές φωλιές
και τις κρυμμένες αγκαλιές
Βάσω Αλαγιάννη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου