Ανθισμένη αμυγδαλιά!

Η ΜΥΓΔΑΛΙΑ

Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά
     με τα χεράκια της
κι εγέμισ’ από άνθη η πλάτη, η αγκαλιά,
     και τα μαλλάκια της.

Αχ! χιονισμένη σαν την είδα την τρελλή
     γλυκά τη φίλησα,
της τίναξα τα άνθη απ’ την κεφαλή
     κι έτσι της μίλησα:

―Τρελλή, να φέρης στα μαλλιά σου τη χιονιά
     τι τόσο βιάζεσαι;
Μόνη της θε ναρθή η βαρυχειμωνιά,
     δεν το στοχάζεσαι;

Του κάκου τότε θα θυμάσαι τα παλιά
     τα παιγνιδάκια σου,
κοντή γριούλα με τα κάτασπρα μαλλιά
     και τα γυαλάκια σου! 

     Γεώργιος Δροσίνης