Σήμερα το πρωί ξεκίνησα τη μέρα μου διαβάζοντας τους στίχους ενός υπέροχου κατά τη δική μου άποψη ποιήματος κι ένοιωσα την ανάγκη να σας το μεταφέρω μαζί με μια εικόνα από το πέτρινο γεφύρι του Κοντοδήμου ή Λαζαρίδη, που βρίσκεται λίγο έξω από τους Κήπους Ζαγορίου στο μονοπάτι που οδηγεί προς το Κουκούλι!
Γεφυρι,γεφυρακι μου
της ποταμιας στολιδι
λιθοκτιστο μου ονειρο
της φυσης δαχτυλιδι
Ποσους καημους ανταμωσες
ποσους διαβατες ειδες
ν αναζητουν στις στρατες σου
τα βελη της αγαπης;
Τα βελη πηρε ο ποταμος
τα βελη πηρε η ληθη
τ αποθεσε στη θαλασσα
κι η αγαπη εκοιμηθη
Γ.Λ.
της ποταμιας στολιδι
λιθοκτιστο μου ονειρο
της φυσης δαχτυλιδι
Ποσους καημους ανταμωσες
ποσους διαβατες ειδες
ν αναζητουν στις στρατες σου
τα βελη της αγαπης;
Τα βελη πηρε ο ποταμος
τα βελη πηρε η ληθη
τ αποθεσε στη θαλασσα
κι η αγαπη εκοιμηθη
Γ.Λ.
Υπεροχο ποιημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπραβο στον ποιητη η την ποιητρια, και μπραβο και σε εσενα που το αλιευσες και το ανηρτησες.
Η γνώμη σου μετράει φίλε μου γιατί είσαι λάτρης της ποίησης και πρέπει να σου πω ότι είναι ποιήτρια αυτή που το έγραψε και μάλιστα με καταγωγή από χωριό των Ιωαννίνων!!!
Διαγραφή