Ο ναός της Αγίας Μαρίνας βρίσκεται σε μια από τις παλαιότερες συνοικίες των
Ιωαννίνων, την Καλούτσιανη.. Σύμφωνα με την παράδοση ο ναός της Αγίας
Μαρίνας κτίσθηκε για πρώτη φορά το 1791, ενώ μόλις το 1809 έγινε η πρώτη
ανακατασκευή του από τους Γ. Γοργόλη και Στέφανο Μπούμπα.
Ο Άγγλος περιηγητής Τhomas Smart Hughes, που επισκέφθηκε την πόλη το 1813 στο οδοιπορικό του χαρακτηρίζει την Αγία Μαρίνα «ως τον κάλλιστον και λαμπρότερον των εν Ιωαννίνοις υπαρχόντων ιερών ναών». Το 1820 ο ναός πυρπολήθηκε από τα σουλτανικά στρατεύματα που πολιορκούσαν τα Γιάννινα, ενώ το 1829 πυρπολήθηκε πάλι από τον Βελή Μπέη.
Ο ναός της Αγίας Μαρίνας στη μορφή που διατηρείται σήμερα κτίστηκε το 1852, με χρήματα του Ηπειρώτη ευεργέτη Νικολάου Ζωσιμά και τους αδελφούς του, όπως μαρτυρεί μαρμάρινη ενεπίγραφη πλάκα, εντοιχισμένη επάνω από την κύρια θύρα εισόδου. Είναι μια τρίκλιτη ξυλόστεγη βασιλική με τρείς πολυγωνικές αψίδες στα ανατολικά και ευρύ πρόναο εν είδει νάρθηκα στα δυτικά. Οι τοιχογραφίες του ναού διατάσσονται κατά το καθιερωμένο ήδη από τους μεσοβυζαντινούς αιώνες εικονογραφικό πρόγραμμα, αλλά από τεχνοτροπική άποψη είναι φανερά απομακρυσμένες από τη βυζαντινή παράδοση, αναζητώντας πρότυπα σε δυτικά έργα.
Το τέμπλο του ναού είναι ξυλόγλυπτο και επιχρυσωμένο. Από τα κειμήλια που φυλάσσονται στο ναό αξίζει να αναφερθούν ιδιαίτερα δύο ευαγγέλια με περίτεχνες αργυρές σταχώσεις, οι οποίες αποδίδονται σε ξένο εργαστήριο, πιθανόν το ίδιο. Το ένα ευαγγέλιο αφιερώθηκε στο ναό το 1796, ενώ το άλλο τυπώθηκε στη Βενετία το 1791.
Στη δυτική πλευρά του περιβόλου της Αγίας Μαρίνας υψώνεται το ογκώδες πέτρινο καμπαναριό, που κτίσθηκε μετά από προσπάθειες πολλών ετών το 1949, με δαπάνες των ενοριτών.
Ο Άγγλος περιηγητής Τhomas Smart Hughes, που επισκέφθηκε την πόλη το 1813 στο οδοιπορικό του χαρακτηρίζει την Αγία Μαρίνα «ως τον κάλλιστον και λαμπρότερον των εν Ιωαννίνοις υπαρχόντων ιερών ναών». Το 1820 ο ναός πυρπολήθηκε από τα σουλτανικά στρατεύματα που πολιορκούσαν τα Γιάννινα, ενώ το 1829 πυρπολήθηκε πάλι από τον Βελή Μπέη.
Ο ναός της Αγίας Μαρίνας στη μορφή που διατηρείται σήμερα κτίστηκε το 1852, με χρήματα του Ηπειρώτη ευεργέτη Νικολάου Ζωσιμά και τους αδελφούς του, όπως μαρτυρεί μαρμάρινη ενεπίγραφη πλάκα, εντοιχισμένη επάνω από την κύρια θύρα εισόδου. Είναι μια τρίκλιτη ξυλόστεγη βασιλική με τρείς πολυγωνικές αψίδες στα ανατολικά και ευρύ πρόναο εν είδει νάρθηκα στα δυτικά. Οι τοιχογραφίες του ναού διατάσσονται κατά το καθιερωμένο ήδη από τους μεσοβυζαντινούς αιώνες εικονογραφικό πρόγραμμα, αλλά από τεχνοτροπική άποψη είναι φανερά απομακρυσμένες από τη βυζαντινή παράδοση, αναζητώντας πρότυπα σε δυτικά έργα.
Το τέμπλο του ναού είναι ξυλόγλυπτο και επιχρυσωμένο. Από τα κειμήλια που φυλάσσονται στο ναό αξίζει να αναφερθούν ιδιαίτερα δύο ευαγγέλια με περίτεχνες αργυρές σταχώσεις, οι οποίες αποδίδονται σε ξένο εργαστήριο, πιθανόν το ίδιο. Το ένα ευαγγέλιο αφιερώθηκε στο ναό το 1796, ενώ το άλλο τυπώθηκε στη Βενετία το 1791.
Στη δυτική πλευρά του περιβόλου της Αγίας Μαρίνας υψώνεται το ογκώδες πέτρινο καμπαναριό, που κτίσθηκε μετά από προσπάθειες πολλών ετών το 1949, με δαπάνες των ενοριτών.
Το 1999 στη νότια πλευρά, τυχαία, αποκαλύφθηκαν παραστάσεις, που ανήκουν στην πρώτη ιστόρηση του Ναού. Το τέμπλο είναι κατασκευασμένο από ξύλο, με ελαφρό σκάλισμα και επιχρυσώθηκε το 1900. Στο νότιο μέρος της αυλής υπάρχει ναϊδριο αφιερωμένο στο Νεομάρτυρα Αγ. Ιωάννη τον εξ Ιωαννίνων.
(Σημείωση: Το κείμενο των πληροφοριών είναι από την καλή φίλη Άννα Μπούκα όπως το ανάρτησε στη σελίδα του FB "Τα Γιάννενα μέσα στο χρόνο")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου