Μια μυγδαλιά και...

Μια μυγδαλιά και δίπλα της,
εσύ. Μα πότε ανθίσατε;
Στέκομαι στο παράθυρο
και σας κοιτώ και κλαίω.

Τόση χαρά δεν την μπορούν
τα μάτια.

Δός μου, Θεέ μου,
όλες τις στέρνες τ’ ουρανού
να τις γιομίσω.

                                                                   (Νικηφόρος Βρεττάκος)

 

                                                                                    Αφιερωμένο στην κόρη μου