Τετάρτη 16 Ιουλίου 2025
Τρίτη 15 Ιουλίου 2025
Από τα ρόμπολα του Σμόλικα
{ Μπροστά μας απλώνονταν μια στενή λωρίδα γης, σκεπασμένη με ανάρια, πολύχρονα ροζιάρικα πεύκα. Μα δεν ήταν πεύκα! Όπως μας εξήγησε ο γερο Μιμίσης, ήταν ρόμπολα. "Απ΄αυτά πρόσθεσε, τα ρόμπολα φτιάχνει τις τσιότρες ο γερο Βακάρος, που κάνουν το κοκκινέλι ρετσινάτο και μοσχομύριστο"}
Το απόσπασμα αυτό, από το βιβλίο του αείμνηστου συγχωριανού μου Γιώργη Καρατζά με τον τίτλο "Η πρώτη ανάβαση και το τελευταίο τρόπαιο", που κάνει μνεία στον προπάππο μου Γιώργο Βακάρο, είχα συνέχεια στο μυαλό μου προχθές που βάδιζα μέσα στο δάσος με τα ρόμπολα του Σμόλικα. Πραγματικά πολύχρονα και εντυπωσιακά δέντρα από το ξύλο των οποίων έφτιαχναν και φτιάχνουν και σήμερα ξύλινα βαρέλια για κρασί.
Κυριακή 13 Ιουλίου 2025
Ορειβασία - φωτογραφική εξόρμηση στο Σμόλικα
Η σημερινή απόδραση περιλάμβανε ορειβατική-φωτογραφική εξόρμηση στο Σμόλικα με εξαιρετική παρέα. Εγερτήριο στις 04.00 το πρωί και στις 05.00 αναχώρηση από Ιωάννινα για το καταφύγιο στο Παλιοσέλι. Από κει ξεκίνησε η ορειβασία σε ένα υπέροχο μονοπάτι σκιερό στο μεγαλύτερο μέρος του αφού διέρχετε μέσα σε δάσος από ρόμπολα κυρίως. Ανεβαίνοντας πιο ψηλά βλέπαμε απέναντι τις ορθοπλαγιές της Τύμφης λουσμένες στο πρώτο φως της ημέρας. Μετά από μιάμιση ώρα πεζοπορίας-ορειβασίας, με στάσεις μόνο για κάποιες φωτογραφίες, φθάσαμε στη δρακόλιμνη του Σμόλικα. Το θέαμα μπροστά μας υπέροχο. Μια μικρή λίμνη σε σχήμα καρδιάς. Μια εικόνα όνειρο. Για τρεις περίπου ώρες φέραμε γύρω της στα μικρά υψώματα που την περιβάλλουν για να την απολαύσουμε από κάθε γωνιά. Την κορυφή του Σμόλικα την αφήσαμε για την επόμενη φορά. Σήμερα ανεβήκαμε να απολαύσουμε μόνο τη Δρακόλιμνη. Ξεκούραση για λίγη ώρα, μερικά σνακ για να πάρουμε δυνάμεις και πλήρης από εικόνες και συναισθήματα πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Ήταν μια από τις καλύτερες Κυριακές της ζωής μου.
Παρασκευή 11 Ιουλίου 2025
Πέμπτη 10 Ιουλίου 2025
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
